مستند The Social Dilemma به خوبی به این مسائل می‌پردازند. اینکه همه این افکار و این حجم از عقاید متفاوت و متعصبین بر روی این عقاید از کجا می‌آیند. ارزشش را دارد که یکبار آن را ببینیم. هر چند نکته جالبش این است که خود شبکه NETFLIX پخش کننده‌ی آن است. شبکه‌ای که بر روی همین نوع رفتارها درآمد کسب می‌کند.
ماه: اکتبر 2020
Samuel Beckett has a brilliant play called Waiting for Godot. The story of people waiting under a tree for a man named Godot. We do not know who Godot is?
مدت‌هاست در تحلیل‌های شخصی‌ام از سازمان‌ها نکته‌ای پررنگ به چشمم می‌آید. اینکه سازمان‌های زیادی هستند که نسبت به نقد گشودگی ندارند. منتقدین به امور چاره‌ای ندارند که یا سکوت کنند یا حرف‌ها را دو پهلو بزنند و آغشته به لایه‌های تملق، که پیش آمده گاهی در انتهای صحبت نه تنها انتقاد برداشت نشده که تعریف و تمجید هم تلقی شده است. تحلیل خودم این است که بخشی از این ماجرا بر می‌گردد به چیزی که آن می‌گویم سندرم خوان کرم. تفکری نقد به پدر سازمان را جسارت تلقی می‌کند. همچون اسدالله خان در سریال پدر سالار.
یه روز میثم بهم گفت. اگه شجریان فوت کنه، خیلی ناراحت می‌شی؟ گفتم نمی‌دونم. راستش الان هم نمی‌دونم. وسط این همه قیل و قال این طرفی‌ها و اون طرفی‌ها. بین کسانی که بدگویی می‌کنند از او و کسانی که به یادش و عشقش جلوی بیمارستان آواز می‌خوانند. راستش الان هم که دیگه شجریان نیست هم نمی‌دونم. حالم؟ دلم یه لبه پنجره می‌خواد. دلم آلبوم در خیال می‌خواد و سکوت و سیگار….