بوفون- کیه لینی … سالار جاده های بندر…

شاید فوتبال شبیه ترین و واقعی ترین بازیِ جدیِ نزدیک به زندگی باشه. شاید اصلا خودش باشه، خود زندگی. نمیدونم. اما حال فوتبال حال غریبیه.

  • مثل گلی که با دست خدا زده شد.

  • مثل منچستریونایتد و بایرن مونیخ در فینال جام باشگاه های اروپا ۱۹۹۹ و آن چند دقیقه ی طوفانی. (بازی نکردن دایی در آن بازی غمی عظیم بود برای من غمی که شاید خود دایی هم آن حجم اندوه را نداشت)
  • مثل بازی برگشت یونتوس و تاتنهام در یک هشتم نهایی جام باشگاه های اروپا ۲۰۱۸

 

مثل بوفون و کیه لینی جنگجو و ماندگار… مثل صخره

بازی یوونتوس و تاتنهام در یک هشتم نهایی جام قهرمانان اروپا، عین زندگی بود. تلاش یوونتوسی ها برای رد شدن از تاتنهام. بیشتر از اینکه به قصد رد شدن به مرحله یک چهارم باشه، نشون از جان فشانی برای کاپتانشون داشت. در این بین کیه لینی، سالار بود.

به قول مهدی بهرامی: سالار جاده های بندر…

آه بوفون لعنت به تو. لعنت به خشم تو. لعنت خوب بودنت. لعنت…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *